บรรยากาศบ้านนา..."ที่ข้ารัก"
คิดถึงนะบ้านนาที่ข้ารัก
คิดถึงนะ บ้านนาข้ารัก
จำต้องจาก มาไกลด้วยแสนเข็ญ
จำต้องสู้ดิ้นรนพ้นลำเค็ญ
จนมาเป็นคนไกลบ้านห่างบ้านมา
ถึงอยู่ไกล อย่างไรมิลืมดอก
เจ้าทุยน้อยอยู่ในคอกยังมองเห็น
ภาพทุ่งนา ต้นกล้ายังชัดเจน
หลับตาลงยังเห็นในความจำ
ความสุขเมื่อคราหลังยังจำได้
ครั้งเยาว์วัย เคยได้สนุกสนาน
มีเพื่อนพ้องน้องพี่ร่วมชื่นบาน
แต่ละวันแสนสุข มิรุ้ลืม
ท้องทุ่งนาเขียวขจีสุดโพ้นฟ้า
ไกลสุดตาช่างพาใจสดใส
หอมกลิ่นกล้า หอมอยุ่มิรุ้คลาย
มองคราใด พาใจให้ชื่นบาน
ที่แห่งนี้ ที่เลี้ยงคนทั่วไพศาล
จากแรงงาน ชาวนา ดำ หว่าน ไถ
หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน ทุกคราไป
หนักเพียงใด ก้ภูมิใจที่ได้ทำ
จากหยาดเหงื่อ แรงงาน การหว่านไถ
สุ่เม็ดข้าวผ่องอำไพ แสนมีค่า
เลี้ยงยังชีพ ผู้คนทั่วพารา
จากหยาดเหงื่อหยดน้ำตาชาวนาไทย
สู้ลมฝน ทนแดดกล้า ผิวหน้าไหม้
หาใช่ใคร ชาวนาที่ว่าต่ำ
ปลูกต้นข้าวให้เรากิน จนกร้านดำ
ทุกเย็นย่ำ ทำนา อ่อนล้าแรง...
บ้านนานี้ มีดีท่านรู้ไหม
ทุกคนต่างมีน้ำใจไมตรีหนา
ความจริงใจสัมผัสได้ทางสายตา
อิ่มอุรา เมื่อได้มาพร้อมหน้ากัน
เรามีบ้านหลังน้อยดูด้อยค่า
รู้ไหมว่า มันอบอุ่นมากแค่ไหน
ทุกคนอยู่พร้อมหน้าอิ่มเอมใจ
ทานข้าวไปคุยกันไปอย่างสำราญ
ญาติพี่น้องล้อมวงกันทานข้าว
อีกเพื่อนบ้านก็เอาข้าวมาเสริม
กับข้านนั้นอาจดูเป็นของเดิมๆ
แต่ทุกอย่างถูกเติมด้วยน้ำใจ
ยามได้เดินลัดเลาะมาชมทุ่ง
ฉันหวังมุ่ง ในเรื่องร้ายได้เหือดหาย
ทุกข์ระกำช้ำมาด้วยเรื่องใด
ให้ทุ่งนาโอบไว้ ก็บรรเทา
ผืนนาแห่งนี้แสนมีค่า
มากยิ่งกว่าของมีค่าสิ่งไหนๆ
ข้าวรวงทองสีเหลืองผ่องอำไพ
จะรักษ์ไว้ ยิ่งชีพแม้วายชน
ขอฝากไว้ถึงลูกหลานคนรุ่นใหม่
อย่าหลงลืมชาวนาไทยกันเลยหนา
มีเลี้ยงปากเลี้ยงท้องเติบโตมา
ก็เพราะว่า ชาวนา อย่าลืมเลือน
อย่าหลงกรุง ตึกสูง จนลืมบ้าน
พ่อแม่ท่าน ยังคอย ชะเง้อหา
อย่าลืมถิ่นกำเนิดว่าเกิดจากชาวนา
อย่าปล่อยให้ต้นกล้ายืนต้นตาย
หันมาใส่ ใจในอาชีพ
ที่เลี้ยงชีพชาวไทยมานานเนิ่น
บรรพบุรุษทิ้งรอยไว้ให้เราเดิน
เดินตามรอยของท่าน "ชาวนาไทย"
และขอขอบคุณ เจ้าของภาพตัวจริง ด้วยนะคะ
กลอนโดย จขกท จ้า
ขอเสียงคนบ้านเดียวกันหน่อยค่าาาาาาาา
ขอขอบคุณภาพสวยๆจาก เพจ ชุมชนคนอิสาน มูลมังอีสาน มิตรภาพไทย ลาว คนบ้านนอก คะ